خوشه پروین

افکار،اشعار و دل نوشته های من

خوشه پروین

افکار،اشعار و دل نوشته های من

آرزو

 

سوختم تو آرزوت

مردم از دوری روت

چیه راز بی وفائیت، چیه این همه خدائیت؟

بخدا که مردم از تو، از غم بی هم صدائیت

قصه مو نشنیده میری

یه سراغم نمی گیری

نمی گی عاشقت دلش می گیره

نمی گی بی تو می میره

شب من خالیه بی تو

پر بی تابیه بی تو

لحظه هام قصه سرابن

سوز اشکام بی جوابن

سوختم تو آرزوت

مردم از دوری روت

 

بذار ببینمت کنار من نشستی

بذار بگیرمت تو آغوشم به مستی

بذار سرابم آب شه

بذار شرابم ناب شه

بذار برای یک بار،دلم پر تب و تاب شه

بذار بمونم از تو

بذار بمیرم از تو

بذار قد یه دنیا، عشق بگیرم از تو.